schrijft en leert anderen schrijven
Wat ik heb geleerd van mijn schouderoperatie?
Een heleboel. Maar vooral dit: hoe moeilijk het is om dingen te doen met één arm. En daarbij aansluitend: hoe weinig we erbij stil staan dat we voor nagenoeg alles onze beide handen gebruiken. Hoe erg ik mijn tweede armpje mis, dus.
Daarom, hierbij een lijstje van Dingen-die-je-niet-of-moeilijk-kunt-met-één-hand: Meer lezen
Dat hoorde ik een paar dagen geleden op de radio.
Ik werd er op slag een beetje treurig van.
Tante Terry – oftewel Terry Van Ginderen of Esther Verbeeck – had indertijd een van de weinige kleuterprogramma’s die ik mij van de Vlaamse televisie kan herinneren. Natuurlijk, er was ook Karolientje met haar bootje. En Kapitein Zeppos en Merlina. Maar die waren voor net iets oudere kinderen. En zij hadden geen gitaar! Meer lezen
Eigenlijk is het hele gedoe rond emigreren al dik twee jaar geleden begonnen.
En het was allemaal de schuld van Zoon 1.
Voilà.
Ik kan er dus niets aan doen.
Het zit namelijk zo: Zoon 1 werd 18 in 2015 en zat in zijn laatste jaar middelbaar. Zoals dat gaat, zou hij dus drie maanden zomervakantie hebben. Ruim genoeg voor een grote reis. Dat hij naar Ecuador wou, had hij gezegd. Dat leek ons logisch, gezien zijn roots en onze prachtreis van dik twee jaar eerder.
Maar toen kwam het: dat hij geen reisgezelschap had. En: dat dat niet erg was, want hij kon het wel alleen.
Dat racisme relatief is, weet u nog wel? En etnisch profileren een noodzakelijk kwaad.
Ach ja. Voor de meesten onder ons is het alweer oud nieuws .
Maar voor ons gezin blijft het razend actueel. Meer lezen
2 januari. Dit is officieel de eerste dag van het nieuwe jaar. Gisteren tel ik dus gemakshalve niet mee. Veel verder dan uitslapen, een glaasje drinken bij de familie, opruimen en restjes wegwerken ben ik immers zoals gewoonlijk niet geraakt. Maar vanaf vandaag ga ik weer aan de slag – met de kerstversiering.
Ik begin me stilaan te realiseren dat ik veel boeken in huis heb. Gigantisch veel zelfs. Zó veel, dat ik ertegenop kijk om ze te tellen. Laat staan te inventariseren. En ik weet dat het een hels karwei wordt om ze te verhuizen. Bovendien heb ik zo’n donkerbruin vermoeden dat boeken en de tropen niet goed samengaan.
Dit is een sneakpreview.
Een stiekem voorproefje.
Een watertandertje.
Een blogje reklaam dat ik om twee redenen heb geschreven.
Één: omdat ik zo ontzettend blij ben met het project waaraan ik de voorbije maanden heb gewerkt.
Twee: om jullie in deze koude tijden alvast warm te laten lopen voor Sssssjt!, een erg fijn prentenboek dat volgend voorjaar verschijnt. Meer lezen
Ik weet het, dat is een boude opmerking voor iemand die op het punt staat naar de Caraïben te verhuizen – ach ja. Wist u dat nog niet? Wij vertrekken volgende zomer naar Costa Rica. Voor eeuwig en altijd. Maar later meer daarover.
Toch is het zo: ik zal de sneeuw missen. Al moet ik daar meteen aan toevoegen dat ik dat gure winterweer vooral erg mooi en leuk en fijn vind wanneer ik binnen mag zitten. Met een warme gemberthee of een koffie en chocolade binnen handbereik en mijn knieën tegen de centrale verwarming.
Want eigenlijk hou ik helemaal niet van de kou. Meer lezen
Ik heb het niet zo voor stand-upcomedians. Ze zijn mij te geforceerd, te plat en meestal volslagen niet-grappig. Volgens mij dan toch. Al kan dat uiteraard aan mijn gevoel voor humor liggen. Of het gebrek daaraan.
Ik heb het zó niet voor stand-upcomedians, dat ik anderhalf jaar geleden spontaan een fles cava opentrok toen ik hoorde dat Geert Hoste zou ophouden met zijn theatertours. En daarna nog een. Nooit meer zappen met de schrik om het hart tijdens de eindejaarsperiode. Woehoe! Ik had er de kater ’s anderendaags met veel plezier voor over.
Natuurlijk zijn er uitzonderingen op die regel. En daar is Wouter Deprez er een van. Meer lezen
Dat komt zo: een paar weken geleden had ik een afspraak bij de kapper. Om te knippen en te kleuren. Maar ik voelde me een beetje ziek die ochtend, dus belde ik af. Het is ook niet zó dringend, dacht ik daarbij. En dat ik het nog wel heel even kon houden, met dat onverzorgde hoofd van mij.
Nou. Dat viel tegen.
Meer lezen