Rituelen

lijsternest

 

Vandaag is het Erfgoeddag, en het mooie thema dit jaar is Rituelen. Een uitgelezen kans dus om in musea, archieven, erfgoedbibliotheken en dies meer je licht op te steken en een stuk verstandiger dan je al was weer huiswaarts te keren.

Ook ik doe mee en dat was al jaren geleden. Ik werd door de immer enthousiaste medewerkers van het Lijsternest uitgenodigd om een verhaal voor te lezen van Stijn Streuvels.

Grootmoederken is geen vrolijke vertelling, laat ik u dat alvast meegeven. Maar het is wel een mooi verhaal in een prachtige rijke taal, over leven en dood, armoede en tegenslag, hoop, moed en menselijke waardigheid. Ik lees voor rond 13u, dus spring gerust binnen als u niets anders te doen hebt vandaag. En als u niet naar mijn (enigszins zwaarmoedige) verhaal wilt luisteren: er zijn nog tal van andere voorlezers, én het Lijsternest is ook gewoon een bijzonder mooie en interessante locatie. Eerlijk: het is toch schijtweer, nietwaar?

 

(En neen, mijn leven is niet druk en chaotisch. Het is rijk en gevarieerd. Zullen we dat afspreken? Als u het alvast gelooft, doe ik dat misschien ook.)

To Do

2016-04-20 09.56.46-2

Ik hou van lijstjes. Meer nog: ik ben er zot op. Leeslijsten, boodschappenlijstjes, weekmenu’s, bloglijstjes, schrijflijstjes, bucket lists, verlanglijstjes,… noem maar op. Als ze maar aangevuld en/of afgestreept kunnen worden.

Ik hou zelfs van to do lijstjes.

Maar je weet dat het nét iets te druk begint te worden wanneer je ’s morgen geen lijst meer durft te maken. Omdat ’s avonds nog niet de helft afgestreept zal zijn.

Elk jaar is er wel zo’n periode. Soms zelfs meer dan een. En dit jaar leek er eventjes geen einde aan te komen.

Maar zie!

De vier schrijfopdrachten sinds januari raakten af, de boekpresentatie met mijn leerlingen dictie volgende week is zo goed als rond, de bundel ‘Stille Waanzin’ die ik met mijn cursisten Literaire Creatie eind mei uitbreng begint stilaan vorm te krijgen, ons horror-verteltheaterproject ‘Alice’ wordt wondermooi en ik leef en adem nog steeds. En de Echtgenoot en de kinders ook. Ze zien er zelfs nog steeds min of meer gezond en proper uit.

Alles komt goed.