in een zomers park
is een jongen doodgegaan
terwijl wij collectief de andere kant
op keken.
want zie:
daar kwam een fait divers voorbij en
ondanks de komkommertijd was er
opvallend veel belangrijk nieuws van
politiek tot wanbeheer.
dus collectief schudden wij het hoofd
want wij zijn toch de ouders niet
het was niet onze taak en was hij
trouwens al niet meerderjarig?
en daarna wendden wij onze blikken af
tot hij niet meer van dorst en honger
maar van onzichtbaarheid
is doodgegaan.
en collectief
wassen wij onze handen
in wolkend water.
(Gedichten in de toekomst in uw mailbox ontvangen? Dat kan hier!)