Hoe schrijf ik een boek in 30 dagen?

Een boek in 30 dagen – het klinkt te mooi om waar te zijn. Toch is het net zo makkelijk als het klinkt. Al zijn er natuurlijk valkuilen die je beter vermijdt, en een paar spelregels waaraan je je moet houden.

een boek in 30 dagen

30 dagen – niet meer, niet minder

In 1999 begon Chris Baty met NaNoWriMo: de ‘National November Writing Month’. Er waren slechts 21 deelnemers, maar het project was ambitieus: elke schrijver zou in één maand een boek schrijven van 50.000 woorden. Enkele jaren later was het evenement van The Office of Letters and Light uitgegroeid tot een fenomeen, waarbij duizenden schrijvers waar ook ter wereld zich ertoe verbinden om in die ene maand een heuse roman te schrijven. Meer lezen

Gelezen in de maand februari

Ja, het tempo is alweer gezakt.

Dat was onvermijdelijk, na de vliegende start in januari. Maar hé: het is een drukke maand geweest, professioneel én privé. En om het goed te maken met mezelf, kocht ik de voorbije weken voor de verandering eens lekker veel boeken. In Kortrijk en in Londen (maar daarover later meer). Dit is wat ik las:

  • Moranthologie | Caitlin Moran: bundeling van columns. Aanradertje voor wie al eerder iets van haar las (zoals ‘How to build a girl’ – echt zalig!) en op zoek is naar korte, pittige stukjes in haar eigen, grappige stijl. Met schitterende columns over o.a. sociale uitkeringen, Lady Gaga en vrouwenquota. ***
  • Als ik stil ben heb ik een bos in mijn hoofd | Siel Verhanneman: poëziedebuut van een jonge Kortrijkse dichteres, die bij tijden ook voor het onnavolgbare Fille Folle schrijft. Soms straf, soms iets minder. Maar wel intrigerend. **
  • Liefde in tijden van cholera | Gabriel García Márquez: tja. Het is Márquez, en daar ben ik al heel lang een beetje verliefd op. Ik moet ervan huilen, eigenlijk. En soms ook heel hard lachen. En jaloers zijn, omdat het zo schoon is en wat voor een fantastische mens moet dat niet geweest zijn en waarom is hij dood? Enfin: iedereen moet dit lezen. Daar komt het zo ongeveer op neer. **** of ***** (kies zelf maar.)
  • God sta het kind bij | Toni Morrison: Het is geen Márquez, maar ik ben toch ook redelijk verliefd op deze Nobelprijswinnares (ondanks dat ze mij vooral doet huilen en niet lachen). Ik las eerder al ‘The Bluest Eye’ en ‘Beminde’, en ben sindsdien onvoorwaardelijke fan. *****
Nog tips? Shoot!

Ik heb – geloof ik – ergens nog wel een paar centimeter boekenplank over. (Grapje: alles staat vol! Maar ik heb geen bezwaar tegen dubbele rijen. Of boeken op de grond. Of op de vensterbank of de rand van het bad.)

Bijna

Iets minder dan drie dagen. Dan vertrekken we.
Ik heb nog een oneindige lijst af te werken en ze bestaat vooral uit dingen die ik niet graag doe. Opruimen. Kuisen. Wassen en strijken. Plannen. Hoewel ik deze week voor dat laatste graag een uitzondering maak. Want zonder plan begin je niet aan een land als Colombia. Ik heb gegoogeld en gelezen, plekken uitgekozen, activiteiten aangekruist en vooral hele streken geschrapt op de landkaart. Er staat staan bergen op het programma, koloniale stadjes, strand en sportieve dinges. En koffie. Heel veel koffie.
En ik heb Gabo ingepakt. Dat ook natuurlijk.

 

koffie   gabriel-garc-a-m-rquez

Aftrap in mineur

November is schrijfmaand, december blogmaand. Althans voor mij, want dat heb ik een tijdje geleden in overleg met mijzelf unaniem besloten. En dus wou ik deze maand elke dag een klein stukje posten. Iets moois of verrassends dat me is overkomen, of dat ik ergens in de marge had gezien.

Het is dan ook met spijt in het hart dat ik deze reeks moet aftrappen in mineur. Niet alleen zijn we dit weekend een mooie mens verloren, met een kijk op het leven waaraan er de laatste maanden verdomd veel nood blijkt te zijn, maar tot overmaat van ramp is er een belangrijke literaire speler in Vlaanderen gesneuveld:

Vlabin-VBC vzw, de overkoepelende organisatie die onder meer de tijdschriften De Leeswolf en De Leeswelp, en de online recensiedatabank uitgeeft, heeft laten weten dat ze haar werking stopzet. De vzw gaat in vereffening, wat op hetzelfde neerkomt als een faillissement. De gevolgen hiervan zijn drastisch. Met ingang van 1 december maakt de redactie geen deel meer uit van het personeel en kan jaargang 2014 van de tijdschriften niet meer afgerond worden. Het laatste nummer van De Leeswolf en De Leeswelp zal niet meer verschijnen.

Nog maar een beetje verschraling dus.

 

vlabin