Categorie: zo relatief is racisme

So this is happening

Tine 10 reacties Weblog, zo relatief is racisme

Even heel kort, want het is nog te vers om met de nodige afstand te kunnen reageren. De bagger stinkt en smeult nog hevig en er komt er nog steeds bij. Trollen hebben namelijk erg veel tijd.

Dit is de tijdlijn:

  • dinsdag 7 augustus 2018 | ik word midden in de verhuis gebeld door Focus-WTV met de vraag of ze mogen komen voor een interview over de op handen zijnde verhuis | ik zeg oké | tijdens het verkennend gesprek vooraf horen ze het verhaal van de Echtgenoot en de kinders | ze vinden het schrijnend en vragen ze of ze daar verder op in mogen gaan | wij stemmen toe | hadden we volgens veel mensen dus niet mogen doen.
  • woensdag 8 augustus 2018 | we worden gecontacteerd door Het Nieuwsblad, met de vraag voor een interview | wij stemmen toe | wrong again!
  • maandag 13 augustus 2018 | het interview verschijnt en wordt opgepikt door VRT | shit hits the fan | ik ben een aandachtshoer, een leugenaar en een aansteller die even in het nieuws wou komen om meer boeken te verkopen | de Echtgenoot en de kinders ook zoiets | that’s life.

Meer lezen

De stank komt er van af

Tine 3 reacties Weblog, zo relatief is racisme , ,

Hashtag racisme

Het was alweer een tijdje geleden dat ik nog eens iets postte onder de hashtag racisme. Twee en een half jaar, om precies te zijn. Niet omdat de situatie verbeterd zou zijn – het tegendeel is waar. Maar omdat een mens niet te veel mag zagen. Niet te veel stil moet staan bij de nare dingen des levens. Zichzelf daar niet de hele tijd ziek moet in (laten) maken.

Dat ga ik dus niet doen: zagen.

Ik geef u gewoon een kleine opsomming van de voorbije weken: Meer lezen

de Man en zijn Zoon

Tine 0 reacties Huiselijk, Weblog, zo relatief is racisme , ,

De politie, uw vriend

Waarom hij uit die doodlopende straat kwam gereden, wilden de twee politieagenten weten. Was hij misschien gaan sluikstorten?
Dat hij daar woonde, antwoordde de Man. En neen, hij was niet gaan sluikstorten. Anders had er niet zoveel afval in zijn aanhangwagen gezeten.
Waarom hij dan niet naar het containerpark reed? Want dat was de andere kant op. En wat had hij bij dat huis hier te zoeken als hij elders woonde?
Dat hij hier kwam werken, antwoordde de Man. En dat hij helemaal niet naar het containerpark moest. Integendeel. Hij kwam de rest van het afval ophalen, samen met zijn Zoon, die al de hele tijd naast hem in de wagen zat.
Er viel een ongemakkelijke pauze.
Meer lezen

Zo relatief is racisme – deel 3

Tine 11 reacties Weblog, zo relatief is racisme , ,

‘Kijk, ne neger.’

Het nieuwe schooljaar op de nieuwe school was net vier lesuren ver toen de woorden vielen.
Ze trok het zich niet bijzonder aan, de Dochter. Ondertussen was ze al het een en ander gewoon. Toch vond ze het nog altijd vervelend. En heel erg fout. Dus ging ze het aan de nieuwe leerkracht melden, onze woorden indachtig dat ze assertief moest zijn. Dat ze geen schooljaar lang moest wachten om aan de alarmbel te trekken.

Het antwoord

Meer lezen

Zo relatief is racisme – deel 2

Tine 1 reactie Weblog, zo relatief is racisme , ,

(in)tolerantie op de achterbank

Ze waren zes en acht en zaten samen op de achterbank. Het was zomer, de zon scheen en we waren klaar voor een lange rit naar het zuiden. Er werd geplaagd en gejend, getrokken en geduwd. Niets bijzonders dus. Af en toe vloog er wel eens een strip, een sandaal of iets onbestemds door de auto. Maar ik trok het me niet aan. Een kind moet wat, daar op de achterbank.
En je kunt nooit vroeg genoeg beginnen met ze wat tolerantie aan te leren. Meer lezen