Tag: emigreren

Teensletsen en een machete

Tine 0 reacties Costa Rica, Huiselijk, Weblog , , ,

Sinds we 11 maanden geleden naar hier zijn verhuisd, loop ik dagelijks op flipflops. Voor iets anders is het te warm. Op teensletsen dus, of blootvoets.
Veel verschil maakt dat niet. Al is het net iets aangenamer met een zool onder je voeten, als je op een of ander smerig beest trapt of wegglijdt in de modder na een tropische regenbui.
En af en toe draag ik rubberen laarzen.

laarzen en machete

De elegantie zelve

Topje, short, een paar stevige, paarse laarzen en een machete.
Neen, ik post geen foto. U zult het met uw verbeelding moeten doen.
Maar ik kan u verzekeren: het is… spesjaal. Over mijn elegantie maak ik me geen illusies – dat deed ik vóór dit soort outfits ook al niet – maar stoer is het wel. En bovendien is het geen overbodige luxe voor een wandeling door de achtertuin. Meer lezen

Nog even over regen

Tine 0 reacties Costa Rica, het grote vertrek, Weblog , , ,

Ik dacht dat we daar in België wel een en ander van afwisten. Van regen.
Hahaha.

Blijkt dus van niet.

Wat in België voor een stortbui doorgaat, daar doen ze hier in Costa Rica hun paraplu niet eens voor open. Serieus.  Als het hier écht begint te gieten, dan valt er een muur van water naar beneden. Dan zie of hoor je geen brulaap op 2 meter afstand. Dan krijg je mij met geen stok naar buiten. (De honden trouwens ook niet. Terwijl ze op andere dagen minstens 3 keer per dag een duik gaan nemen in de rivier. Dus schrik van water hebben ze alvast niet.) Meer lezen

Elektriciteit, zen en geduld

Tine 4 reacties andere dinges, Costa Rica, gelukszoekers, Weblog , , ,

Het heeft hier de voorbije dagen flink geregend en geonweerd. Dan valt de elektriciteit uit. Soms gaat het maanden goed en gebeurt er niets. En soms gebeurt het elke dag opnieuw en duurt het urenlang. Het is onvoorspelbaar. Vorige week gebeurde het 5 keer en de langste periode-zonder-stroom duurde 15u.

15 uur is lang, vooral ’s avonds.

Het is hier al donker om (klokslag) 18u en pas weer licht om 5u ’s morgens. En zonder elektriciteit valt er niet veel te beleven. Vooral niet wanneer er veel wind staat en de kaarsen telkens uit gaan. Ramen sluiten zou helpen, maar daar doen we niet aan, behalve in de slaapkamers. Het kan ook niet, want onze woonkamer heeft maar 3 muren – de kant naar de tuin is letterlijk volledig open. Dat is ontzettend aangenaam bij deze tropische temperaturen, maar misschien moeten we toch maar eens op zoek naar stormlampen.
Het is een oefening in geduld en zen. En laat dat nu niet meteen mijn forte zijn. Dus na een uur of wat bel ik naar ICE – het Instituto Costarricense de Electricidad. Meer lezen

Gezellig en maar een heel klein beetje triest

Tine 3 reacties gelukszoekers, Weblog , ,

We zouden oudejaar thuis vieren met een etentje.
Gewoon.
Niets speciaals.
En vooral geen gedoe.
Het was de voorbije weken erg druk geweest en we waren toe aan wat rust. Lekker ouderwets thuisblijven leek ons dan ook de ideale manier om het voorbije jaar én onze eerste vier maanden in Costa Rica passend af te sluiten.

Cava, lekker eten en chocoladetaart

Meer lezen

Duizenden foto’s

Tine 2 reacties het grote vertrek, Weblog , , , ,

Er lopen drie mannen rond in huis. Ze zijn tussen 20 en 30 jaar oud, spreken Pools en beetje Engels, en zijn onvoorstelbaar goed in inpakken. Gelukkig maar, want bij mij schiet dat soort dingen voor geen meter op. Dat heb ik de voorbije weken meer dan eens gemerkt bij het voorbereidende werk. Vooral toen ik aan de foto’s begon.

De Gevaarlijke Kast

Meer lezen

Een rugzak vol afscheid

Tine 1 reactie het grote vertrek, Weblog , ,

Het is woensdag en de laatste leerlingen hebben het klaslokaal verlaten. Ze waren maar met zes en ze bleven amper anderhalf uur, maar het lijkt alsof er een kleine tornado is langsgeweest. Ik ruim de lege brikjes op, veeg de tafels schoon en zet alle stoelen op hun plek. We hebben naar goede gewoonte het schooljaar afgesloten met een drankje. Het is het soort afscheid dat deugd doet: iets fris kunnen drinken in dat veel te warme klaslokaal, stoom aflaten van de voorbije examens en dan nog wat improvisatieoefeningen als feestelijke afsluiter.
Het lijkt op andere jaren.

Meer lezen

Dat van die stofzuiger

Tine 0 reacties het grote vertrek, Huiselijk, Weblog , ,

We hebben een stofzuiger gekocht voor de Zonen.

Die hadden ze vandoen. Sinds begin deze maand hebben ze namelijk samen een appartement te onderhouden in Gent. En dat lukt niet zo goed met stoffer en blik.  Vandaar dus de aankoop – zodat ze alles perfect proper kunnen houden.

borstel

Een en ander heeft te maken met het vooruitzicht dat ik er binnenkort niet meer ben om aan de alarmbel te trekken wanneer het de spuigaten uit loopt. (Geen paniek. Dat klinkt dramatischer dan het is. Hier leest u waar het écht over gaat.) Want de jongens gaan niet mee naar Costa Rica. Zij blijven hier om hun studies af te maken – met de plechtige belofte van ons daarna te volgen, natuurlijk. Daar heb ik ze maar een heel klein beetje toe gedwongen.
En dus zullen ze helemaal voor zichzelf moeten zorgen. Koken, wassen, kuisen.
De hele reutemeteut. Meer lezen

Allemaal de schuld van de kinders

Tine 7 reacties het grote vertrek, Reizen, Weblog , , ,

Eigenlijk is het hele gedoe rond emigreren al dik twee jaar geleden begonnen.
En het was allemaal de schuld van Zoon 1.
Voilà.
Ik kan er dus niets aan doen.

Meerderjarig

Het zit namelijk zo: Zoon 1 werd 18 in 2015 en zat in zijn laatste jaar middelbaar. Zoals dat gaat, zou hij dus drie maanden zomervakantie hebben. Ruim genoeg voor een grote reis. Dat hij naar Ecuador wou, had hij gezegd. Dat leek ons logisch, gezien zijn roots en onze prachtreis van dik twee jaar eerder.
Maar toen kwam het: dat hij geen reisgezelschap had. En: dat dat niet erg was, want hij kon het wel alleen.

Meer lezen