Ik weet niet hoeveel kaartjes er beschikbaar waren, maar ze waren allemaal verkocht. Een vol (Pen)huis! En dat op een zondagmorgen om 10u30.
Dat is ook logisch: niemand minder dan Connie Palmen werd er geïnterviewd door Yves Van Durme. Meer lezen
schrijft en leert anderen schrijven
Ik weet niet hoeveel kaartjes er beschikbaar waren, maar ze waren allemaal verkocht. Een vol (Pen)huis! En dat op een zondagmorgen om 10u30.
Dat is ook logisch: niemand minder dan Connie Palmen werd er geïnterviewd door Yves Van Durme. Meer lezen
Dat was onvermijdelijk, na de vliegende start in januari. Maar hé: het is een drukke maand geweest, professioneel én privé. En om het goed te maken met mezelf, kocht ik de voorbije weken voor de verandering eens lekker veel boeken. In Kortrijk en in Londen (maar daarover later meer). Dit is wat ik las:
Ik heb – geloof ik – ergens nog wel een paar centimeter boekenplank over. (Grapje: alles staat vol! Maar ik heb geen bezwaar tegen dubbele rijen. Of boeken op de grond. Of op de vensterbank of de rand van het bad.)
Het jaar is goed ingezet, al zeg ik het zelf. Ik las de voorbije maand maar liefst zes boeken en ik hoop van harte dat ik dat tempo de rest van het jaar kan aanhouden. Het waren dan ook mooie boeken, gelukkig. Niets hatelijker dan je schaarse leestijd te verspillen aan iets wat niet deugt.
Oei, wat was dat lang geleden. Zó lang, dat ik niet eens ver genoeg naar beneden gescrold raakte om het op te zoeken. Niet dat ik in de tussentijd niets gelezen heb, maar er was blijkbaar geen tijd om daar een neerslagje van te maken.
Bij deze dus :
Zo. Dat waren ze voor vorige maand. Vooral boeken voor volwassenen, zie ik nu. Hoewel dat geen bewuste keuze was. Maar kijk: ik maak het deze maand nog goed.
Wordt vervolgd!