Oei, wat was dat lang geleden. Zó lang, dat ik niet eens ver genoeg naar beneden gescrold raakte om het op te zoeken. Niet dat ik in de tussentijd niets gelezen heb, maar er was blijkbaar geen tijd om daar een neerslagje van te maken.
Bij deze dus :
- De Patrick Melrose-romans, Edward St Aubyn: venijnig is ongetwijfeld het juiste woord om deze 4-delige romancyclus te omschrijven. En grappig. En aangrijpend en degoutant, bij momenten. Enfin, een absolute aanrader voor wie wil weten hoe ongelofelijk decadent het leven van de Britse upper class wel niet is, daardoor ontroerd wil raken en ook nog eens flink wil lachen onderweg. *****
- Ik kom terug, Adriaan Van Dis: graag gelezen en bij momenten erg ontroerd door geraakt. Maar het is nu een maand later, en ik herinner mij helaas niet veel meer dan flarden. (Dat gebeurt de laatste tijd wel vaker. Zou ik aan vroegtijdige dementie lijden? Oh, whatever…) Over een zoon en zijn moeder, die een vreemd pact sluiten: hij helpt haar te sterven, dan helpt zij hem een boek over haar te schrijven. (Kijk, het komt al een beetje terug. Volgens mij is het gewoon een kwestie van bezig te blijven.) ***
- Hoe Napoleon zijn verjaardag vierde, Danny De Vos: jeugdboek, 11+. Vlot verhaal met een link naar de 200ste verjaardag van de Slag bij Waterloo. Sommige verhaallijnen en personages hadden net iets sterker uitgewerkt mogen worden, maar laat dat de pret niet bederven. Voor kinders die graag wat historische info in hun avonturenverhaal geserveerd krijgen. ***
- De dag dat we Andy zijn arm afzaagden, Marnix Peeters: tja. Ik had me al langer voorgenomen om iets van Peeters te lezen, hoewel ik al vermoedde dat het mijn ding niet zou zijn. Ik had gelijk en toch weer niet. Sommige verhaalvondsten en personages zijn werkelijk fantastisch – de beer met drie poten was onvergetelijk – maar worden helaas onderuit gehaald door de platte humor, de soms behoorlijk smakeloze beschrijvingen en het slordige vertelwerk. Jammer. **
- Lionel Aso, Martin Amis: wow! Wat was dat? Ik had nog niet eerder iets gelezen van Amis, maar hij staat definitely op mijn leeslijst vanaf nu. Het boek gaat over Lionel Aso, een ongeëvenaard stuk tuig dat tijdens een verblijf in de gevangenis de lotto wint, en zijn neef Des, die sex heeft met zijn grootmoeder, de moeder dus van Lionel. Het ligt nogal voor de hand dat hier niets goeds kan uit voortkomen, en dan druk ik mij nog eufemistisch uit. Werkelijk, mensen: lezen dat boek! *****
- Wij waren hier, Karen Thomspon Walker: houdt het midden tussen Young Adult en volwassenenboek. Zelf zou ik het eerder onder YA plaatsen, omdat er vrij veel uitgelegd wordt, waardoor een volwassen lezer weinig inspanning hoeft te leveren. Dat is echter geen waardeoordeel! Hebt u als belezen volwassen mens goesting in dit boek, laat het dan zeker niet liggen. Je krijgt in ruil voor je (minimale) inspanning een mooie dystopie, over wat er zou gebeuren als de aarde steeds trager rond haar as ging draaien. ****
- Jij en ik, Niccolò Ammaniti: schoon, ontroerend en kwetsbaar. Over een jongen die vrij extreme maar bijzonder originele maatregelen neemt (ik kan écht niet verklappen wat!), omdat hij zijn moeder wil wijsmaken dat hij een normaal functionerend kind. Wat hij dus overduidelijk níet is. Nog een auteur die op mijn leeslijstje komt te staan. ****
Zo. Dat waren ze voor vorige maand. Vooral boeken voor volwassenen, zie ik nu. Hoewel dat geen bewuste keuze was. Maar kijk: ik maak het deze maand nog goed.
Wordt vervolgd!
