De racewagens van Raymond Carver

Ik ben een levendige dromer. Mijn hele leven al.

Van mijn dromen als kind herinner ik mij vooral de nachtmerries. Er kwamen opvallend vaak wolven in voor, planten en dieren die mij letterlijk boven het hoofd groeiden en veel zeer krappe ruimtes waar ik niet meer uit raakte. Meer dan eens werd ik schreeuwend wakker, of vonden mijn ouders mij in de ingemaakte kleerkast waarin ik mijzelf had opgesloten, gillend en bonkend om vrijgelaten te worden.
Ik had al vroeg een sterk uitgesproken gevoel voor drama.

Tegenwoordig droom ik van schrijvers. Dat is een stuk rustiger.

Raymond Carver, bijvoorbeeld. Meer lezen

Hoe schrijf ik een boek in 30 dagen?

Een boek in 30 dagen – het klinkt te mooi om waar te zijn. Toch is het net zo makkelijk als het klinkt. Al zijn er natuurlijk valkuilen die je beter vermijdt, en een paar spelregels waaraan je je moet houden.

een boek in 30 dagen

30 dagen – niet meer, niet minder

In 1999 begon Chris Baty met NaNoWriMo: de ‘National November Writing Month’. Er waren slechts 21 deelnemers, maar het project was ambitieus: elke schrijver zou in één maand een boek schrijven van 50.000 woorden. Enkele jaren later was het evenement van The Office of Letters and Light uitgegroeid tot een fenomeen, waarbij duizenden schrijvers waar ook ter wereld zich ertoe verbinden om in die ene maand een heuse roman te schrijven. Meer lezen

White Raven voor ‘De koudste winter’

de koudste winter tine mortier

Soms vallen de dingen wonderwel op hun plaats.

Maar het kan verdomd lang duren. Oftewel: hoe ik een White Raven kreeg voor ‘De koudste winter’.

Hoe het begon

Het begon meer dan tien jaar geleden, met een roodborstje in de winter.
Die zijn er wel meer, maar dit roodborstje had zich verscholen in onze garage. In de werkschoenen van de Echtgenoot. Af en toe stak het zijn kopje naar buiten – het arme ding leek verkleumd en gaf een bepaald belabberde indruk. Toen het eenmaal in de smiezen had dat we kruimels strooiden, fleurde het op. Ons roodborstje bleef de hele winter bij ons.

Er groeide een verhaal in mijn hoofd. Over lange, koude winters en roodborstjes die zich verscholen op ongewone plekken. Het verhaal groeide gestaag, en enkele maanden later had ik een eerste versie af. Ik stuurde die naar mijn uitgever en die strikte de meest fantastische illustrator. Mijn hart maakte een sprongetje.

Helaas.

Meer lezen

mijn Zoeper-YouTube-kanaal

Tijd zat en weinig omhanden.

Ziedaar de samenvatting van de voorbije 5 weken.

Een dag of 10 geleden ben ik tot de vaststelling gekomen dat mijn dagen sinds het begin van de lockdown nog welgeteld 2 hoogtepunten bevatten: het middagmaal (eten! woehoe!!!) en ’s avonds eender wat binge watchen met een glas wijn en iets te knabbelen erbij  (eten én drinken! driewerf woehoe!!!).
Dat klinkt zieliger dan het is – geloof me: ik mag echt niet klagen. Ik heb een huis en een tuin, en een Echtgenoot en 3 kinders onder hetzelfde dak. Ik kom heus niets tekort.

Maar ik heb dus tijd in overvloed voor iets nieuws.

De uitdaging kwam van de Dienst Vrije Tijd van de gemeente Spiere-Helkijn, waarvoor mijn oprechte dank. Zij bieden hun inwoners al sinds enige tijd de kans om online te blijven sporten en wilden nu ook iets voor de kinderen doen. Een paar keer per week een voorleessessie.

Hoe schoon is dat!

Dagen aan een stuk zit ik nu al mijn eigen boeken te herlezen en voor te lezen, zit de Dochter te filmen en Zoon 2 muziek te componeren. Ik zou dat wel even aan elkaar monteren. Dacht ik. Tot bleek dat ik maar weinig afwist over monteren. En filmpjes. En YouTube en nog veel meer.
Lang verhaal kort: afzien, afzien en nog meer afzien! En nog een flink wat vloeken ondertussen.

Maar ik hou er wel een YouTube-kanaal aan over. Kijken kunt u via de link hieronder, abonneren ook.
Dank!!

Mijn Zoeper-Youtube-kanaal!!!!!

 

voor onbepaalde tijd verlengd

Ik zou komen voor 4 weken.

Dat was het plan. Voor de Jeugdboekenmaand – er stonden meer dan 30 lezingen gepland over het hele land. En de Echtgenoot kwam ook, én de Dochter. We zouden eindelijk nog een keer allemaal samen zijn.

Het liep anders dan verwacht.

We zijn allemaal samen – dat gelukkig wel. Maar mijn lezingen werden grotendeels geannuleerd, en de 4 weken worden voor onbepaalde tijd verlengd. We hebben er geen idee van hoe en wanneer we weer in Costa Rica raken. Niet dat dat zo dringend is – ook daar ligt alles stil. Zelfs de stranden zijn gesloten.

En zo heb ik sinds 13 maart massa’s tijd en weinig geld.

Daar moet iets mee te doen zijn, dacht ik. Dus hier gaan we: heb je zin in een gedicht op maat, gesigneerde boeken of een online voorleessessie? Klik dan even op deze link. Wie weet kunnen we iets voor elkaar betekenen in deze lastige tijden. (Ik ben alvast druk bezig. Ik schreef al deze corona-gedichten en 2 gedichten op maat voor lieve sponsors. En het 3e is in de maak. Maar ik heb nog wel wat tijd op overschot, dus sla je slag.)

Veel liefs en blijf veilig en gezond!

Sssssjt! – nieuw boek in het voorjaar

Dit is een sneakpreview.
Een stiekem voorproefje.
Een watertandertje.
Een blogje reklaam dat ik om twee redenen heb geschreven.
Één: omdat ik zo ontzettend blij ben met het project waaraan ik de voorbije maanden heb gewerkt.
Twee: om jullie in deze koude tijden alvast warm te laten lopen voor Sssssjt!, een erg fijn prentenboek dat volgend voorjaar verschijnt. Meer lezen

Tien dingen die ik haat aan schrijven

Het was een schrijfopdracht voor mijn cursisten Literaire Creatie, bij wijze van kennismaking. Ze zouden 10 dingen oplijsten die ze haten aan schrijven. En nog eens 10 die ze haten aan nÍet schrijven. Ah ja. Kwestie van een en ander duidelijk te maken.

Makkelijk zat, dacht ik. Die liefde-haatverhouding met het lege blad, daar worstelt elke schrijver toch mee?

Dus deed ik de oefening.

Meer lezen

Niet v.rijden!

Ik heb een haat-liefdeverhouding met transport. Dat bleek nog maar eens deze morgen. Ter info: de fout lag niet bij mij! Het was allemaal de schuld van mijn wagen. En van de trein, de wegomlegging en de flikkerende lichtjes. Die ook, natuurlijk.
– Auto’s haten mij –

Dat is een boude uitspraak, maar van boud is nog geen vlieg doodgegaan. En bovendien kan ik het bewijzen: Meer lezen