Uit de bocht

Ik was te laat vertrokken.
Dat gebeurt wel vaker, en het is nooit een goed plan. Erg snel rijden doe ik gelukkig al een tijdje niet meer – de te zware voet behoort tot een ver en roekeloos verleden – maar mezelf opjutten als een (stress)kip zonder kop kan ik nog steeds als de beste. Gelukkig was de Dochter mee om me enigszins te kalmeren. Ik had ook reden om op tijd te willen komen. Er is immers niet elke dag een tentoonstelling van een van je favoriete illustratoren op een boogscheut van je eigen huis.

Meer lezen

Neerwaartse hond

Gisterenmorgen was zonder twijfel het spannendste moment van de week: zou ik uit mijn bed raken of niet? En indien ja: op welke manier?

Ik was een dag eerder namelijk voor het eerst naar de yogales geweest. Om 7u ’s morgens, om precies te zijn. Gezien de rit naar de yogaplek 25 minuten bedroeg, betekende dat om 5u50 opstaan. Jep. U leest het goed. VIJF. UUR. VIJFTIG. Oftewel: tien voor zes. Op een vrije ochtend. Meer lezen

Tien dingen die ik haat aan schrijven

Het was een schrijfopdracht voor mijn cursisten Literaire Creatie, bij wijze van kennismaking. Ze zouden 10 dingen oplijsten die ze haten aan schrijven. En nog eens 10 die ze haten aan nÍet schrijven. Ah ja. Kwestie van een en ander duidelijk te maken.

Makkelijk zat, dacht ik. Die liefde-haatverhouding met het lege blad, daar worstelt elke schrijver toch mee?

Dus deed ik de oefening.

Meer lezen

Radioactief

Ik moest deze middag een botscan.

De aanleiding daarvoor was mijn zere voet, die er een dikke week geleden voor zorgde dat ik als (schrappen wat niet past) diva / rockster-op-rust / oud-wijf in een rolstoel door de luchthavens van San José en Ciudad de México racete. Daarom kreeg ik deze morgen een injectie ter voorbereiding.

Ik zou voor de rest van de dag radioactief zijn, wist de verpleegster mij te vertellen. Meer lezen

Niet v.rijden!

Ik heb een haat-liefdeverhouding met transport. Dat bleek nog maar eens deze morgen. Ter info: de fout lag niet bij mij! Het was allemaal de schuld van mijn wagen. En van de trein, de wegomlegging en de flikkerende lichtjes. Die ook, natuurlijk.
– Auto’s haten mij –

Dat is een boude uitspraak, maar van boud is nog geen vlieg doodgegaan. En bovendien kan ik het bewijzen: Meer lezen