Rituelen

lijsternest

 

Vandaag is het Erfgoeddag, en het mooie thema dit jaar is Rituelen. Een uitgelezen kans dus om in musea, archieven, erfgoedbibliotheken en dies meer je licht op te steken en een stuk verstandiger dan je al was weer huiswaarts te keren.

Ook ik doe mee en dat was al jaren geleden. Ik werd door de immer enthousiaste medewerkers van het Lijsternest uitgenodigd om een verhaal voor te lezen van Stijn Streuvels.

Grootmoederken is geen vrolijke vertelling, laat ik u dat alvast meegeven. Maar het is wel een mooi verhaal in een prachtige rijke taal, over leven en dood, armoede en tegenslag, hoop, moed en menselijke waardigheid. Ik lees voor rond 13u, dus spring gerust binnen als u niets anders te doen hebt vandaag. En als u niet naar mijn (enigszins zwaarmoedige) verhaal wilt luisteren: er zijn nog tal van andere voorlezers, én het Lijsternest is ook gewoon een bijzonder mooie en interessante locatie. Eerlijk: het is toch schijtweer, nietwaar?

 

(En neen, mijn leven is niet druk en chaotisch. Het is rijk en gevarieerd. Zullen we dat afspreken? Als u het alvast gelooft, doe ik dat misschien ook.)

To Do

2016-04-20 09.56.46-2

Ik hou van lijstjes. Meer nog: ik ben er zot op. Leeslijsten, boodschappenlijstjes, weekmenu’s, bloglijstjes, schrijflijstjes, bucket lists, verlanglijstjes,… noem maar op. Als ze maar aangevuld en/of afgestreept kunnen worden.

Ik hou zelfs van to do lijstjes.

Maar je weet dat het nét iets te druk begint te worden wanneer je ’s morgen geen lijst meer durft te maken. Omdat ’s avonds nog niet de helft afgestreept zal zijn.

Elk jaar is er wel zo’n periode. Soms zelfs meer dan een. En dit jaar leek er eventjes geen einde aan te komen.

Maar zie!

De vier schrijfopdrachten sinds januari raakten af, de boekpresentatie met mijn leerlingen dictie volgende week is zo goed als rond, de bundel ‘Stille Waanzin’ die ik met mijn cursisten Literaire Creatie eind mei uitbreng begint stilaan vorm te krijgen, ons horror-verteltheaterproject ‘Alice’ wordt wondermooi en ik leef en adem nog steeds. En de Echtgenoot en de kinders ook. Ze zien er zelfs nog steeds min of meer gezond en proper uit.

Alles komt goed.

Jeugdboekenweek 2016

2015-10-27 08.59.24-2

Nog even ademhalen. Nog even door regen, sneeuw, hagel, weer en wind baggeren en vloeken op de kou. Nog heel even, want straks is het voorjaar. Officieel. Want straks is het Jeugdboekenweek. En iedereen weet dat tijdens de Jeugdboekenweek de wereld ontdooit, de bomen in bot staan en de lente echt begint.

Vanaf volgende week ga ik dan ook officieel van start met mijn Ronde van Vlaanderen. Ik bezoek 21 bibliotheken en scholen in heel Vlaanderen, voor 50 lezingen. Dat zijn omgerekend ongeveer evenveel uren in de wagen of op de trein – het aantal kilometers durf ik niet te berekenen -, een wasmand broodjes gezond, vijftien emmers koffie en een 2.000-tal kinders die ik ga entertainen.

Ik ga vertellen, voorlezen, prenten en foto’s laten zien van mijzelf, mijn boeken en mijn personages. Ik ga toneelspelen, vragen beantwoorden, zurfen en schreeuwen. Ik laat, kortom, mijn eigen hysterische prettig gestoorde zelf volledig los op de Vlaamse schoolgaande jeugd tussen 5 en 12 jaar. En ik ga daar zoals elk jaar ongelofelijk van genieten. (Zij hopelijk ook.)

Agenda:

  • maandag 29 februari – Alken
  • dinsdag 1 maart – Linter
  • maandag 7 maart – Avelgem (een thuismatch, juij!)
  • dinsdag 8 maart – Damme
  • donderdag 10 maart – Staden en Izegem
  • vrijdag 11 maart – Waasmunster
  • zondag 13 maart – Brugge
  • maandag 14 maart – Overpelt
  • dinsdag 15 maart – Neerpelt
  • woensdag 16 maart – Overpelt
  • donderdag 17 maart – Roeselare en Ledegem
  • vrijdag 18 maart – Lendelede
  • maandag 21 maart – Kessel-Lo
  • dinsdag 22 maart – De Haan (de zee, juij!)
  • donderdag 24 maart – Hemiksem
  • vrijdag 25 maart – Wingene
  • dinsdag 12 april – Lovendegem
  • woensdag 13 april – Lovendegem
  • maandag 18 april – Genk
  • dinsdag 26 april – Otegem

En daarna is er weer tijd om te ademen. En te schrijven.

Verslagje

2015-06-25 09.49.29-1Het was een mooie prijsuitreiking.

Er waren bloemen, drankjes en oorkondes. En vooral: er waren kinderen en jongeren. Dezelfde kinderen en jongeren die onze boeken gelezen hadden en met een zeer kritische blik beoordeeld. Ze deelden hun ervaringen met het publiek, analyseerden de boeken – fileerden ze soms tot in de kleinste details, niets was aan hun aandacht ontsnapt –, beargumenteerden en enthousiasmeerden. Ze waren ongelofelijk.

Het was hartverwarmend om te zien hoe aanstekelijk hun enthousiasme werkte, hoe ze zich in deze tijd van virtuele en andere overload totaal konden verliezen in een boek en hoeveel tijd en liefde ze erin gestoken hadden om dat zo precies mogelijk over te brengen. Hoe ze hun favoriete passages voorlazen, zodat het publiek er stil van werd.

Het was een prachtige prijsuitreiking, waar de liefde voor boeken zo overduidelijk uit sprak. (Ik had twee glazen wijn nodig bij de maaltijd achteraf om van de emoties te bekomen.)

2015-06-25 15.52.53-1      2015-06-26 09.35.26

Met speciale dank aan de fantastische Jury der Jungen Kritiker (vlnr: Jacqueline, Axel, Tobias en Zoé), Mirjam Morad, Kaatje Vermeire en het Vlaams Fonds voor de Letteren!

 

Hab keine Angst!

2015-06-24 17.54.27-1

Twintig jaar geleden
was ik voor niets of niemand bang.

Ik boekte een verre reis, stapte op het vliegtuig en vloog in mijn eentje naar de andere kant van de wereld. Ik liftte, ook bij nacht en ontij, legde snel contacten en stond niet of nauwelijks stil bij mogelijke gevolgen of gevaren.

Ondertussen zijn we twintig jaar en drie kinders verder en heb ik schrik van alles.

Of zo lijkt het soms toch: ik voel me opgelaten als ik in mijn eentje voor drie dagen naar Limburg vertrek tijdens de Jeugdboekenweek, heb last van zenuwen wanneer ik meer dan twee overstappen moet regelen in het openbaar vervoer en sterf een beetje wanneer ik een vlucht naar Wenen boek. Voor in mijn eentje. En een hotel – iets wat ik vroeger trouwens nooit deed, ik zag wel waar ik terecht kwam.

Maar kijk: het is gelukt.

Ik boekte, vloog, treinde en huppelde zonder problemen het ene land uit en het andere in. Ik voelde me stap voor stap een beetje meer zoals ik vroeger was. In het vliegtuig viel ik in slaap tussen twee wildvreemde mensen (waarvan er eentje behoorlijk snurkte) en had daar niet de minste moeite mee. Ik had een pracht van een dag in het schitterende Wenen en werd tot tweemaal toe aangesproken door mensen die me de weg vroegen (note: niet omdat ik met een stadsplan in mijn handen liep. Neen neen!) en ervan uit gingen dat ik Weense was. Het hoeft geen betoog dat ik ze helaas niet heb kunnen helpen. Mijn Duits is zelfs niet toereikend om hen de verkeerde kant op te sturen.

En het beste moet nog komen.

Morgen bezoek ik de Nationalbibliothek, het museum met de grootste collectie Schiele en Klimt én ik mag een prijs in ontvangst nemen. Voor een boek met een hoofdpersonage waarop ik volgens de organisator van de prijs op bijzonder goed lijk – en we hebben elkaar alleen nog maar via de mail ontmoet.

Nooit meer angst dus!

2015-06-24 20.41.00

Zoeperverhaal gezocht!

 

 

banner

 

Op zaterdag 25 april is het zover: de allereerste Kinderboekendag ooit. Meer dan 100 auteurs en illustratoren doen die dag hun ding in boekhandels over heel Vlaanderen en Brussel.

Ook ik zal erbij zijn, en wel in de onnavolgbare boekhandel Etiket in Deerlijk.

En dit is wat ik ga doen: ik lees voor uit en vertel over Zoeperman, én ik breng mijn allerbeste balpen mee. Mijn Zoeperbalpen. Heb jij zin om samen met mij een nieuw verhaal te verzinnen? Kom dan zeker langs. Wie weet schrijven we samen wel het volgende boek van Zoeperman…

 

praktisch: voor kinderen vanaf 6 jaar | duurt ongeveer 1 uur | gratis natuurlijk, maar wel even reserveren via Etiket, want de zitjes zijn beperkt (056775023 of info@boekhandeletiket.be)

 

kinderboekendag affiche         2015-04-16 15.27.54

geluk uit een boekje

image

Het is woensdagnamiddag en de zon schijnt. De kinders zijn gevoederd, gevoerd of opgehaald en aan het studeren. En ik zit in mijn schrijfkot.

 

Opa komt langs met zijn jongste kleindochter. Ze zijn uit wandelen geweest, en daarover moet uitvoerig verteld. Niet door opa uiteraard, die krijgt er geen letter tussen. H. kwettert als een vrolijk vogeljong, terwijl haar vlechten op en neer wippen. Daarna wil ze tekenen. Ik doe haar een boek kadoo en ze huppelt de deur uit.

 

De thee is dampend heet en mijn laptop staat aan. Het document is niet meer blanco, want ik kreeg net een idee voor een nieuw Zoepermanboek.

 

Veel beter kan het niet meer worden.

Aftrap in mineur

November is schrijfmaand, december blogmaand. Althans voor mij, want dat heb ik een tijdje geleden in overleg met mijzelf unaniem besloten. En dus wou ik deze maand elke dag een klein stukje posten. Iets moois of verrassends dat me is overkomen, of dat ik ergens in de marge had gezien.

Het is dan ook met spijt in het hart dat ik deze reeks moet aftrappen in mineur. Niet alleen zijn we dit weekend een mooie mens verloren, met een kijk op het leven waaraan er de laatste maanden verdomd veel nood blijkt te zijn, maar tot overmaat van ramp is er een belangrijke literaire speler in Vlaanderen gesneuveld:

Vlabin-VBC vzw, de overkoepelende organisatie die onder meer de tijdschriften De Leeswolf en De Leeswelp, en de online recensiedatabank uitgeeft, heeft laten weten dat ze haar werking stopzet. De vzw gaat in vereffening, wat op hetzelfde neerkomt als een faillissement. De gevolgen hiervan zijn drastisch. Met ingang van 1 december maakt de redactie geen deel meer uit van het personeel en kan jaargang 2014 van de tijdschriften niet meer afgerond worden. Het laatste nummer van De Leeswolf en De Leeswelp zal niet meer verschijnen.

Nog maar een beetje verschraling dus.

 

vlabin

Er zit iets aan te komen

2014-07-01 14.24.43-2

 

Een aankondiging!

(tromgeroffel)

Deze zomer werk ik aan een nieuw project. Aan meer dan één zelfs.

Eerlijkheidshalve moet ik toegeven dat ik bijna continu aan een project of drie-vier tegelijk werk, dus dit is meer regel dan uitzondering. Bovendien zijn mijn zomerse plannen nog een beetje geheim. Veel info valt in deze nieuwsbrief dus niet te rapen, maar toch dit:

in mijn literaire pijplijn zitten een paar Zoeperboeken, een young adult verhaal én een schitterend project met/voor het UZ Gent, dat ik samen met Ann De Bode mag maken. Vooral dat laatste schreeuwt momenteel zo hard om mijn aandacht dat mijn oren ervan gaan tuiten.

Voor de goede verstaander: ik moet werken. Telefoon en mail blijven onbeantwoord, de kinders lopen er verwaarloosd bij en de Echtgenoot valt danig te beklagen. Voorts zal ik meer off- dan online zijn, en dat is alvast een goede zaak. Want social media zijn en blijven een gigantische slokop van tijd en energie. (Wat niet wil zeggen dat u mij niet massaal mag blijven volgen – zie de knopkes hiernaast. Ha!)

Voilà.

En nu zwijg ik.

Wie meer wil weten, moet hier regelmatig maar eens komen kijken, óf zich op de nieuwsbrief abonneren. Want anders moet ik hier alles dubbel gaan knippen en plakken, en dat is uiteraard niet de bedoeling.

Tot ooit!