Tot een jaar geleden wist ik nauwelijks wat een podcast was. Ik ben er nog steeds niet in thuis, maar ik durf er af en toe wel eentje te beluisteren. En dit is een specialleke. Gemaakt door een vriendin, en met bijdrages van de Dochter en mijn jonge en minder jonge cursisten.
Waarom u dit gewoon móet horen:
Omdat het gaat over naaimachines die zichzelf terugverdienen, over meisjes die op hun elfde andermans huishouden deden en over vluchten voor de bommen in je bloot gat. Over plooirokskes op de kostschool, vechten voor lange broeks voor ’t vrouwvolk, olifantenpijpen en laqué schoenen. Over flashy fluovesten, ontplofte froufrous, epauletten en kakbroeken.
En omdat de dingen au fond net iets minder veranderen dan u had gedacht.
Luisteren kan hier.
Ik weet het ook niet wat een podcast is. Ik luister even en wat leuk naar die accent te luisteren
Oa dad is wa’dank ier lign èn, da’s nog e bitje warme wi…