We zijn deze week maar liefst twee keer naar het strand geweest. Dat betekent dat ik minstens evenveel keer in de zee heb gezwommen – soms ga ik namelijk zelfs meermaals het water in, durfal die ik ben.
Al is zwemmen een groot woord voor wat ik doe.
Ik ga in het water. Ik drijf. Ik dobber. Ik zwem een meter of tien. En daarnaast lig ik vooral heel erg in het rond te turen. Ik moet mij er namelijk continu van verzekeren dat ik geen verdachte schaduwen in het water zie, of godbetert grote vinnen.
Want na die Facebook-post in de lokale groep vorige week, over haaien die hier in de buurt gespot zouden zijn, ben ik nog net iets wantrouwiger dan ik al was. Het is vast onzin. Bangmakerij van een grapjas of een overenthousiaste vis-spotter. Ik weet het wel. Ik heb het namelijk zeer uitvoerig opgezocht, drie seconden nadat ik de post had gelezen. Bij ons in de wijde regio zijn nog nooit gevaarlijke exemplaren waargenomen, laat staan dat er ooit iemand zou zijn aangevallen of opgevreten.
Maar één verdwaalde haai is genoeg, nietwaar?
Ik zou ongetwijfeld het eerste slachtoffer zijn, en wel om volgende redenen:
1. Ik zwem trager dan alle andere potentiële prooien,
2. Mijn meest flatteuze badpak, dat ik dus bijna altijd aan heb, is mosterdgroen. Ik associeer dat met plankton en andere eetbare dinges in de oceaan, dus misschien doet die verdwaalde haai dat ook.
3. Ik heb in het water de elegantie van een Caribische Lamantijn. Ook wel een manatee genoemd, of een sirenia. En die schijnen onder haaien en orka’s als een delicatesse beschouwd te worden.
Ik zie het al staan op mijn overlijdensbericht:
Onverwacht van ons heengegaan wegens treffende gelijkenis met een sirenia en daaropvolgende pijnlijke vergissing van de enige verdwaalde witte haai in de Caraïben sinds mensenheugenis.
Misschien moet ik de volgende keer toch maar weer mijn felgekleurde, net iets te kleine bikini aantrekken. Kwestie van mij afdoende van de rest van de zeefauna te onderscheiden.
P.S. Caribische lamantijnen klinken mooier dan ze in werkelijkheid zijn. De meer alledaagse benaming is zeekoe.
Geweldig 🙂 ik had al doorgeklikt op Caraïbische lamantijn … die kleurige bikini is misschien toch wel OK, als een baken in het water, voor je weet maar nooit !