Een vrije dag? Dat betekent schrijftijd. Hoera, hoera.
Nou ja. In een ideale wereld…
7:00
Op gewone zaterdagen geef ik les om 8u30. Maar door de voorbije Gedichtendag is het vandaag geen gewone zaterdag. Ik heb dus vrij. Toch sta ik op het normale uur op. Er moeten namelijk kinders rondgevoerd. Naar de muziekschool. Naar het voetbal. Opnieuw naar het voetbal, want de match gaat niet door wegens een overstroomd veld. Opnieuw naar de muziekschool. Het is donker en het regent, en mijn algemene conditie vertoont tekenen van slijtage en ziekte (ik bespaar u de details).
Ik vrees voor een baaldag in plaats van een schrijfdag.
10:30
Tweede ronde. Naar de dansles. Naar het lief van de Zoon dat aankomt met de trein. En onderweg nog even de communiejurk van de Dochter ophalen, frietjes én een kip aan ’t spit. Het gezonde weekmenu omvat namelijk alleen de weekdagen. Ha!
13:30 – schrijftijd?
Het weer is opgeklaard. Ik vraag me af of dit een teken is om alsnog aan het schrijven te gaan. Ik geef mezelf een trap onder de kont en print het hele document af. Daarna geef ik mezelf nog een trap onder de kont en begin te lezen.
15:30
Mijn lijf heeft niet genoeg aan één portie junkfood vandaag. Dus moeten ook de wafeltjes eraan geloven. Ik maak mezelf wijs dat ik de calorieën hard nodig heb om het schrijfwerk aan te kunnen. Om mijn schrijftijd ten volle te benutten.
Ik weet dat ik lieg.
Toch eet ik een tweede en een derde wafeltje.
17:00
En nog steeds maar een paar woorden geschreven. Aan het uitzicht vanuit de keuken ligt het alvast niet. Ik begin te vermoeden dat de wafeltjes niet werken.
18:30
Eindelijk echt van start gegaan. De redactie van het verhaal – ik heb mezelf opgelegd dat het eind februari af moet – loopt als een trein. Tot ik een bad ga nemen. En me plots afvraag of ik het hele perspectief niet beter zou veranderen. Aaaargh! Ik haat mezelf. (En er zijn niet eens wafeltjes meer om me te troosten.)
Trouwens: herinner mij er gerust aan dat het ding af moet. Eind februari. En geen dag later.
Tenzij ik nog een keer of drie van perspectief verander.