veel is er niet nodig
om van een kind een lappenpop te maken.
wanneer zand en scherven zijn gaan liggen
breken golven als voorheen en schijnt de zon
het strandzeil en het plastic meubilair aan flarden.
verstomd is het gejoel en de bal verdwenen.
de kleine speler bijt in het zand – gekraakte
benen kunnen niet schoppen.
zo veel is er nodig
om van een kind een lappenpop te maken:
een boot
een leger
een granaat.
en bodemloze haat.
Gedichten in je digitale brievenbus ontvangen? Dat kan. Klik hier en abonneer je op de Gedichtennieuwsbrief!
Spread the love
Kan het nog duidelijker? Samen met de beelden op tv het doet immens pijn. Mooi verwoord.
Pingback:Een zwarte dag | Adem blogt
er zijn geen woorden voor. het gedicht zou ik graag ( als het mogelijk is ) op mijn website plaatsen. het heeft me diep geraakt.
Beste Tine,
Ik begrijp het sentiment.
Ik begrijp alleen niets van het voor marketingdoeleinden gebruiken van foto’s van dode kinderen. Een foto die overigens gephotoshopt is. Je kunt zien dat tussen het lichaam en het gebouwtje acht maal dezelfde heuveltjes op gelijke afstand van elkaar in het zand voorkomen. Een typisch gevalletje copy/paste. Daar is iets weggehaald dat we kennelijk niet mogen zien. Er zijn ook foto’s van mensen die met het lichaam NAAR de plek van de foto TOE lopen. De kans is aanzienlijk dat dit een van de vele keren is waarbij Hamas dode kinderen als rekwisieten gebruikt om de publieke opinie te bespelen. Hoe triest het ook is dat deze kinderen om het leven zijn gekomen, als Hamas niet had besloten enkele duizenden raketten Israel in te schieten waren ze nog in leven geweest. Als Arafat ruim 20 jaar geleden het ‘land for peace’ aanbod (op Jeruzalem na alle settlements en bezette gebieden in handen van de PLO) had geaccepteerd waren enkele duizenden palestijnen al decennia bezig hun akkers te bebouwen.
Heel treffend onder woorden gebracht.