Collectief

in een zomers park

is een jongen doodgegaan

terwijl wij collectief de andere kant

op keken.

want zie:

daar kwam een fait divers voorbij en

ondanks de komkommertijd was er

opvallend veel belangrijk nieuws van

politiek tot wanbeheer.

dus collectief schudden wij het hoofd

want wij zijn toch de ouders niet

het was niet onze taak en was hij

trouwens al niet meerderjarig?

en daarna wendden wij onze blikken af

tot hij niet meer van dorst en honger

maar van onzichtbaarheid

is doodgegaan.

en collectief

wassen wij onze handen

in wolkend water.

(Gedichten in de toekomst in uw mailbox ontvangen? Dat kan hier!)