DANSEN
zullen we toosten, mijn lief?
op de zon en de zomer, het dak boven ons hoofd
de deken over ons kind en dat alles zo mag blijven?
of zullen we de ogen sluiten?
voor al wat lelijk en ver weg – de zon en de zomer,
het dak en de deken over het kind – voor al wat
zeer doet en de keel dichtknijpt?
zullen we dansen, mijn lief?
zullen we dansen op de maat van donder en afweergeschut
van vliegtuig en versplinterde bagage
van kapotgereten lijf en leden?
zullen we dansen?
Nog een gedicht over de actualiteit. Niet omdat ik u wil deprimeren. Maar gewoon omdat het even moet. Sorry daarvoor. Straks vertrek ik op vakantie. Dan schrijf ik vast vrolijker dingen. Of niet.
Op de hoogte blijven? Abonneer u op de Gedichtennieuwsbrief.