Waarom ik teensletsen draag in het regenwoud

Ik krijg er niet genoeg van om door de tuin te dwalen.

Elke dag is er iets nieuws te zien.
Planten die er gisteren nog niet waren groeien je vandaag boven het hoofd, de mamones chinos zijn plukrijp en ergens is een boom omgevallen. Er scharrelt, fladdert of kruipt altijd wel iets rond en hoe zou het nog zijn met de pijlgifkikkers tussen mijn bromelia’s?
Als ik in een bijzonder hoopvolle bui ben, ga ik ook even langs de orchideeën die ik van de Echtgenoot heb gekregen. We hebben ze uitgezet op de ideale boomstam – warm, vochtig, in de schaduw en met voldoende ruimte voor hun luchtwortels. Perfectie, al zeg ik het zelf. Wie weet of ze zich eindelijk verwaardigen om een keer te bloeien, drie jaar na adoptie. (Spoiler: dat doen ze niet, de krengen.)

Ik vergeet bij al dat ronddwalen steevast om mijn laarzen aan te doen.

Meer lezen

De eerste doos

De eerste (échte) dag van 2018

2 januari. Dit is officieel de eerste dag van het nieuwe jaar. Gisteren tel ik dus gemakshalve niet mee. Veel verder dan uitslapen, een glaasje drinken bij de familie, opruimen en restjes wegwerken ben ik immers zoals gewoonlijk niet geraakt. Maar vanaf vandaag ga ik weer aan de slag – met de kerstversiering.

Nog nooit eerder zo vroeg geweest

Meer lezen

Het geluid van de schaar bij je oor

De Dochter heeft mijn haar geknipt.

Dat komt zo: een paar weken geleden had ik een afspraak bij de kapper. Om te knippen en te kleuren. Maar ik voelde me een beetje ziek die ochtend, dus belde ik af. Het is ook niet zó dringend, dacht ik daarbij. En dat ik het nog wel heel even kon houden, met dat onverzorgde hoofd van mij.

Nou. Dat viel tegen.
Meer lezen

Neerwaartse hond

Gisterenmorgen was zonder twijfel het spannendste moment van de week: zou ik uit mijn bed raken of niet? En indien ja: op welke manier?

Ik was een dag eerder namelijk voor het eerst naar de yogales geweest. Om 7u ’s morgens, om precies te zijn. Gezien de rit naar de yogaplek 25 minuten bedroeg, betekende dat om 5u50 opstaan. Jep. U leest het goed. VIJF. UUR. VIJFTIG. Oftewel: tien voor zes. Op een vrije ochtend. Meer lezen

Radioactief

Ik moest deze middag een botscan.

De aanleiding daarvoor was mijn zere voet, die er een dikke week geleden voor zorgde dat ik als (schrappen wat niet past) diva / rockster-op-rust / oud-wijf in een rolstoel door de luchthavens van San José en Ciudad de México racete. Daarom kreeg ik deze morgen een injectie ter voorbereiding.

Ik zou voor de rest van de dag radioactief zijn, wist de verpleegster mij te vertellen. Meer lezen