Hutsepot en zo

Koken is liefde.

Dat vond ik vroeger nogal onnozel. Zever in pakskes.
Gezemel van huisvrouwen en -mannen en andere mensen die niets beters te doen hebben dan koken begot.
Daar schaam ik mij nu voor.

Te mijner verdediging: ik kon vroeger niet koken.

Ik deed het niet graag en meestal trok het dan ook op niks. En ook nu is het nog steeds niet mijn favoriete hobby. Ik doe het omdat het moet en onder strikte voorwaarden: alleen als ik voldoende tijd heb en geen stress, liefst niet voor genodigden én ik bedank voor ingewikkelde recepten. Meer lezen

Die boom

 

Die boom zou hij nog snoeien voor we vertrokken, zei de Echtgenoot op zaterdag.
Want op een slechte dag kwam hij geheid naar beneden.
Die slechte dag was zondag.

Het voelde alsof we weer in Costa Rica waren. Daar komen immers ook geregeld bomen naar beneden.

We hadden geluk.

Zoals we al vaak hadden de voorbije maanden: geluk bij een ongeluk.
Omdat het niet erger was geweest.
Omdat er geen gewonden waren gevallen.
Omdat het nu gebeurde, terwijl we hier waren.
Het puin ruimen en bomen verzagen op een lege maag op zondagmorgen nemen we er voor lief bij.