(gedicht voor een kind op een vliegtuig. of een strand)

Flowers and plush toys are left at the site of the crash of a Malaysia Airlines plane carrying 298 people from Amsterdam to Kuala Lumpur in Grabove, in rebel-held eastern Ukraine, on July 19, 2014. Ukraine and pro-Russian insurgents agreed on July 19 to set up a security zone around the crash site of a Malaysian jet whose downing in the rebel-held east has drawn global condemnation of the Kremlin. Outraged world leaders have demanded Russia's immediate cooperation in a prompt and independent probe into the shooting down on July 17 of flight MH17 with 298 people on board. AFP PHOTO / DOMINIQUE FAGET

 

DANSEN

zullen we toosten, mijn lief?
op de zon en de zomer, het dak boven ons hoofd
de deken over ons kind en dat alles zo mag blijven?

of zullen we de ogen sluiten?
voor al wat lelijk en ver weg – de zon en de zomer,
het dak en de deken over het kind – voor al wat
zeer doet en de keel dichtknijpt?

zullen we dansen, mijn lief?
zullen we dansen op de maat van donder en afweergeschut
van vliegtuig en versplinterde bagage
van kapotgereten lijf en leden?

zullen we dansen?

 

 

media_xl_6916133

 

 

Nog een gedicht over de actualiteit. Niet omdat ik u wil deprimeren. Maar gewoon omdat het even moet. Sorry daarvoor. Straks vertrek ik op vakantie. Dan schrijf ik vast vrolijker dingen. Of niet.

Op de hoogte blijven? Abonneer u op de Gedichtennieuwsbrief.

Spread the love

Geef een antwoord

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *