Plog 3 – Off day

Vandaag was een off day. Er is namelijk weinig tot niets gebeurd. Maar desalniettemin wil ik u de relatieve hoogtepunten niet onthouden. Geen nood, ik hou het kort. (Het waren er immers niet veel. En ze waren bijzonder relatief.)

6:10

Opgestaan. Of beter: mezelf met heel veel moeite uit bed gesleept. Litertje koffie gedronken.

2014-01-31 08.06.57

9:00

Naar Spikkerelle geweest om het winkelwagentje op te halen en naar de rechtmatige eigenaar terug te brengen. Helaas kon het onding niet in de wagen. En nog meer helaas: er waren geen kinders in de buurt om dit taakje voor mij op te knappen. Gelukkig had ik gezelschap – om foto’s te maken. Terwijl ik luid kletterend (wat een lawaai maakt dat, zeg!) de vijf blokjes naar de supermarkt reed.

2014-01-31 09.42.45

11:30

Eten gemaakt. Ik beken: het was niets indrukwekkends. Erger nog: het was nauwelijks een maaltijd te noemen. Ik was enkel in staat tot soep.

13:30

Achterstallige sudoku’s opgelost. Ik heb ze niet geteld, maar het moeten er zeker een stuk of vijf zijn geweest. Het duurde net iets langer dan normaal, lees: eindeloos lang. Ik steek het op het slaaptekort.

15:30

Poging tot schrijven. Jammerlijk mislukt. Morgen nieuwe poging.

2014-01-31 11.31.24

Ik moet bekennen dat ik de rest van de dag heb doorgebracht met rondhangen, Facebooken, kletsen en lummelen.

Maar morgen! Morgen ga ik schrijven.
Echtig waar.

Plog 2

Dag 2 van het fotodagboek-experiment – hier gaan we dan.

7:10u

Het is zover. Dag 4 van het om-6u-opstaan-experiment en ik faal. Ik probeer om op tijd uit mijn bed te kruipen, sper mijn ogen open en zwier zelfs een enkel been van onder de donsdeken. Het helpt niet. Mijn hele lijf protesteert.  Gelukkig is er de Echtgenoot, die ervoor zorgt dat Zoon 2 alsnog tijdig op het station raakt. Ik slaap uit en ontbijt een uur later, met de rest van de kroost.

8:30u

Ik laat de huiselijke rommel vandaag gewoon liggen (neen, geen foto!), want er staan dringender dingen op het programma. Eerste werkje: kijken hoe ik de problemen met de afwezige kinderen oplos. Tweede werkje: alle nodige spullen bijeen zoeken. Derde werkje: cd branden voor de voorstelling. Daarvoor moet ik eerst op zoek naar het geluid van een startende bus. Ik vind de meest krankzinnige geluiden, maar niet één enkele bus. Geen nood: vrachtwagens lukken ook. Alles loopt prima, maar het omzetten van bestanden zit tegen de limieten van mijn technische capaciteiten aan. En tegen mijn tijdslimiet ook.

10:45

Boodschappen doen. S**t, dat moet dus ook nog. Ondanks mijn strakke weekmenuplanning heb ik onvoldoende eten in huis. De zelfgemaakte spaghettisaus moet wijken voor een potje. Geeft niet: de kinders vinden die (minstens) even lekker.

11:15

Op weg naar huis nog snel even naar de kringloopwinkel. Deze avond moet er een kopje sneuvelen op scène, dus haal ik er eentje voor 25 cent. (Update: het kopje bleek te sterk en overleefde de val. Veel te stevig spul, daar in de kringloopwinkel.)

2014-01-30 11.18.05

11:30

Bij thuiskomst word ik opgewacht door Woody (dit is geen flatteuze foto. In het echt is hij véél knapper!). Ik kan net langs hem heen glippen zonder kwijl op mijn kleren te krijgen. Snel alles uitpakken, ready-made-spaghetti en aan tafel.

2014-01-30 11.24.56

14:00

De verkoudheid en bijhorende lichte koorts die me al sinds zondag parten spelen, laten me niet los. Na het eten ga ik een uur naar bed, omdat ik vrees voor mijn concentratie vanavond. Een klein uur later dan voorzien sta ik toch klaar om te vertrekken. Een laatste controle van de tassen, de lijstjes, de tassen, de lijstjes… Bijl: check. Wafeltjes: check. Paaseieren: check. Alles check. Op naar Spikkerelle, om alles klaar te zetten en een technische doorloop te houden met en voor mezelf. Kwestie van ten minste de zenuwen voor klank en licht al geen kans meer te geven.

16:15

Laatste repetitie met de 11- en 12-jarigen. De kinderen zijn geweldig in form. Avondmaal zit er vanavond niet in, dus heb ik mijn voorzorgen genomen.

2014-01-30 15.49.28

18:15

De voorbereiding zijn voorbij, de zaal staat klaar voor het publiek. De start is gepland voor 18:30, maar het wordt 10 minuutjes later. Daarna begint een poëtisch rit die iets minder dan 2u zal duren.

2014-01-30 16.05.56

20:20

Einde van de voorstelling. Alles is schitterend verlopen, in tegenstelling tot wat ik had gevreesd. Zoals elk jaar. Ik neem me voor om de volgende keer veel minder te stressen. Zoals elk jaar.

Zodra iedereen de zaal heeft verlaten, beginnen we met de opkuis. Dankzij een paar vrijwillige nablijvers gaat het vrij snel. Enkel de winkelkar moet wachten tot morgen. Geen sprake van dat ik die vanavond nog het hele dorp door rijd.

2014-01-30 18.30.23

21:15

Thuis. Bloggen, thee drinken en slapen. Morgen doe ik weer een poging om op dat goddeloze uur op te staan.

P.S. Bedankt, Charline, voor de fantastische hulp!

Plog

In navolging van Maartje Luif en een blogje dat ik ooit schreef voor Villa Kakelbont (klik vooral op de links!), wil ik graag de volgende dagen een plog bijhouden. Dat is een soort dagboekverslag met foto’s, maar dat wist u vast al. Hieronder alle fantastisch spannende dinges die ik vandaag deed. Ja, ja, het leven van een schrijfster is werkelijk een bloedstollende rollercoaster.

6:00u

Ik sta – zoals ik al een paar dagen noodgedwongen doe – veel te vroeg op. Ik drink een kop sterke koffie, maak vers fruitsap, drink een kop sterke koffie en doe mijn uiterste best om wakker te blijven. Wanneer dat niet lukt, drink ik nog een kop sterke koffie. En desnoods nog een en nog een.

Tussen het voederen en voeren van de gezinsleden door, ruim ik de keuken en de woonkamer op. In mijn hoofd maak ik een lijstje van wat er de rest van de dag zoal moet gebeuren en krijg prompt een eerste kleine paniekaanval. Geen idee hoe ik alle activiteiten in de pakweg 18 volgende uren zal proppen. Maar het lijkt het proberen waard.
En het levert plaatjes op voor de plog – ook niet onbelangrijk 😉

gezond ontbijt

8:45u

Nog net even de tijd om enkele papieren af te printen. Over precies een kwartier word ik in Spikkerelle (de redelijk schitterende theaterzaal van Avelgem) verwacht om de techniek voor het optreden van Gedichtendag te overlopen. Dit is het zicht vanuit mijn bureau, trouwens. Al moet ik er eerlijkheidshalve aan toevoegen dat het de eerste keer in dagen was dat het zo mooi was.

room with a view

9:00u

Net op tijd de afspraak gehaald. Een half uurtje alles overlopen met technieker Jeroen (sorry, sorry, sorry! Mijn brein kan dat soort technische dinges echt niet langer dan een week onthouden) zorgt ervoor dat een tweede paniekaanval wordt vermeden. En dan is alles klaar voor de grote repetitie deze namiddag. Nog even langs bij de liefste vriendin die straks komt helpen, en dan naar huis.

De fantastische tentoonstelling die dezer dagen de expositieruimte en de foyer van Spikkerelle siert, is van mijn nichtje Hannah Cornelus. (Als u er nog niet bent geraakt: foei! En ook: haast u. Er is nog tijd tot ergens halfweg februari.)

2014-01-29 09.30.31

10:30u

Nog een paar voorbereidingen voor de repetities: draaiboek afwerken, teksten printen en dat soort dingen meer.

11:15u

Tijd om te koken. Gelukkig heb ik sinds enige tijd de gewoonte ontwikkeld om een weekmenu samen te stellen. Dat bespaart me een hoop gedoe bij het beslissen wat er gegeten moet worden. Voor vandaag ben ik zo slim geweest om iets eenvoudigs te plannen. Vlees en vegetarisch: voor elk wat wils.

materiaal om te koken

13:00u

Alweer in Spikkerelle. Over een half uur komen de eerste leerlingen aan voor de generale repetitie. Ik heb klank en licht onder de knie (dankzij a little help from my friend) en begin met het testen van mijn geluidsopnames. De zoemende vlieg klinkt fantastisch!

19:20u

De repetitie is voorbij. Nog even wachten op collega Bart, zodat ik hem de sleutels kan overhandigen en mijn beperkte kennis van klank en licht overbrengen. (Ik hoop dat hij er met die basiskennis min of meer uit raakt. En dat het brandalarm niet afgaat. En dat er geen andere onaangename toestanden gebeuren die enige gevorderde kennis der techniek vereisen!)
Daarna nog de Dochter ophalen van de les notenleer en dan naar huis.

2014-01-29 17.21.31

21:00u

Klaar. Tijd voor een warm bad, thee met honing voor de zere keel en naar bed. Morgen ben ik er weer met een nieuw verslag. Hopelijk een vurige, ronkende beschrijving van een prachtig optreden.
De leerlingen zijn er alvast klaar voor.

Alles automaat!

Toen ik klein was, bestonden er maar twee soorten automaten.

Er waren er vast meer, maar mijn wereld was nogal beperkt.
Bij ons in het dorp had je toentertijd alleen de automaten waaruit je frisdrank kon halen, en de eerder occasionele automaten waarop je kon gokken. Beiden waren voor mij verboden terrein. Frisdrank dronken we namelijk alleen op zondag en dan kregen we een flesje en een rietje erbij. In de cafetaria van het oude zwembad, de enige mij bekende gelegenheid waar gok- of spelautomaten stonden, kwamen we hooguit een keer of wat per jaar. Het was in mijn ogen een verdorven hol, want er werd gerookt, gedronken en geroepen. En dus blijkbaar ook gegokt. Er ging een dreigende en uiteraard bijzonder verleidelijke sfeer van uit, die ik later meermaals weer heb gezocht, maar nooit meer heb kunnen vatten.

Naarmate ik opgroeide, kwamen er alsmaar meer automaten bij.

Leveranciers van fruitsap en snoep op school, grijpers en schuivers met allerlei fijne dingen die je nooit te pakken kon krijgen op de foor, en fotohokjes die je steeds van je lelijkste kant fotografeerden op het station. Ook daarop rustte een verbod, wegens te ongezond, te duur of gewoonweg overbodig. Toen ik eindelijk groot genoeg was om zelf te beslissen welke automaten ik al dan niet mocht gebruiken, waren er nog meer. Ik kon ondertussen naar believen brood uit zo’n machine halen of zelfs frietjes uit een (Nederlandse) muur.

Maar de absolute revelatie kwam er enkele dagen geleden.

Er bestaan nu blijkbaar ook automaten voor zwembroeken, badpakken en toebehoren.
Echtig waar.
Bij deze het bewijs.

automaten met zwembroeken

Het zal wel een vorm van vooruitgang zijn, maar ik vind het een beetje triest.
Want daar sta je dan bij de automaat. Te kiezen uit drie maten en twee kleuren badpak. Zonder enige vorm van pas- of inruilmogelijkheid. Enkel de confrontatie met het gruwelijke winkellicht en dito spiegel wordt je bespaard. Dat dan weer wel.
Maar of dat enige troost kan bieden?

Eindejaarsopruimwoede

Opruimen

Het is al enkele jaren aan de gang, maar vorige week merkte ik voor het eerst dat het menens was.
Het drong tot me door toen ik – na het leegmaken, ontvetten en anderzijds schoonmaken van keukenkasten – plots een vaatwasser vol speelgoed had. Want ook de poppen en de dino’s konden dringend een wasbeurt gebruiken. Volgende week zijn trouwens de duplo’s en de lego’s aan de beurt. Dat kan ik prima combineren met de schoonmaak van de resterende keukenkasten én het opruimen van mijn bureau. Meer lezen

‘Mare en de dingen’ op tournee in Nieuw-Zeeland

Mare en de dingen verscheen in 2010. Nu, drie jaar later, heeft het boek niet minder dan dertien vertalingen.

Dertien. 13!

Jep. In zoveel verschillende talen is Mare en de dingen al verschenen. De laatste taal die we aan ons lijstje mochten toevoegen is het Engels. Het Nieuw-Zeelandse Book Island heeft het boek deze maand op de markt gebracht, onder de titel Maia and what matters. En ze doen dat met de nodige toeters en bellen. Er wordt een heuse tournee georganiseerd, op het wereldwijde web.

Bloggers uit Nieuw-Zeeland, Engeland en Australië schrijven over ons boek, en er zijn tal van prijzen te winnen.

Wil je meer weten?

Neem dan een kijkje op deze website!

illustratie boek Mare en de dingen
illustratie uit het boek, door Kaatje Vermeire